Gorra izan eta munduak ez entzutea
Gorra naiz. Ikusezina den aniztasun funtzionala daukat.
Bizitza osoan zehar nire eskubideengandik borrokatzen ari naiz: baliabide eza, zeinu hizkuntzaren interpreterik eza eta benetako egokitzapenik eza. Urtez urte, besteei oztoporik gabe eskaintzen zaiena lortzeko, borrokatu behar izan dut: ikasteko, komunikatzeko, ulertzeko eta ulertua sentitzeko.
Bizitzan zehar ez naizela ezertara iritsiko esan zidaten. Hala eta guztiz ere, besteen bikoitza landu dut, saiatu naiz, eta lortu dut hezkuntza-etapak gainditzea, tituluak lortzea eta lan egitea aniztasun funtzionala duten pertsonei zaintzen edo laguntzen. Nire ibilbideak erakusten du pertsona gorrek ikasi, ekarpenak egin, garatu ahal eta nahi dugula, nahiz eta beti ez zaizkigun ematen tresnak edo baliabide justua.
Baina etengabeko borroka horrek ondorioak ditu. Ez dira kanpoko oztopoak bakarrik: autoestimuan eta osasun emozionalean ere eragiten du, zure eskubideak errespetatzen ez direla eta beti zure balioa justifikatu behar duzula sentitzean. Bermatuta egon beharko lukeena etengabe “frogatu” behar izateak min egiten du. Zure balioa justifikatu behar izatearen etengabeko ahaleginak nekatzen du. Baina, aldi berean, borroka horrek ere sekulako erresilientzia piztu du nigan.
Gorreria ez da bakarrik ez entzutea. Erronka sozial eta emozionala ere bada. Askotan, entzumen-galerak ez du mugatzen, baizik eta irisgarritasun ezak eta ingurunea ez ulertzeak. Interpreterik ez dagoen bakoitzean, azpititulurik ez dagoen bakoitzean, ukatzen zaigun bakoitzean edo egokitzapen bat ezinezkoa den bakoitzean, mezu mingarri bat transmititzen da: “ez dio axola”.
Ez dugu pribilegiorik eskatzen: hezkuntzan, informazioan eta gizartean sartzeko baldintza berdinak eskatzen ditugu.
Nekatuta nago beti nire eskubideengandik borrokan jarraitzeaz. Ateak irekitzea nahi dut.
Beste urte batez egoera bera aurkitzen dut: interpreterik gabe. Ez naiz nitaz bakarrik ari; beste 5 pertsona gor daude egoera berdinean, interpreterik gabe. Ziur nago berdin sentitzen direla, nekatuta, etengabe borrokatu behar izateaz eskubide bat denaren alde. Ez dugu gehiago eskatzen, bidezkoa dena eskatzen dugu: irisgarritasuna, errespetua eta benetako berdintasuna. Bada garaia gure ahotsa entzuteko eta oztoporik gabe bizitzeko eta ikasteko.