Seigarren txapelari begira
Olatz Arrizabalagak eta Arrate Bergarak Binakako Master Laboral Kutxa Txapelketaren finalera sailkatzea lortu dute, finalaurrekoan Goiuri Zabaleta eta Uxue Oses menpean hartuta. Apirilaren 6ko finalean, Mirian Arraiza eta Enara Gaminde izango dituzte arerio.
Argazkia: Emakume Master Cup. Olatz Arrizabalaga gernika-lumotarrak Binakako Master Laboral Kutxa Txapelketaren bere zortzigarren finala —seigarrena jarraian— jokatuko du apirilaren 6an, Arrate Bergara tuterarragaz batera. Iragan domekan [martxoak 23] Laudioko Areta pilotalekuan finalaurreko aparta jokatu eta irabazi ostean lortu zuen Arrizabalagak finalera sailkapena. Eskuz binakako txapelketa nagusia hanka onez abiatu zuten hark eta bere bikotekide Bergarak, baina Urrezko Ligan, finalerdien ligaxkan, ohiko maila baino apur bat apalagago azaldu ziren. Finalaurrekoan, baina, mailarik lehiakorrena plazaratu zuten berriro, zalantza oro uxatuz eta Goiuri Zabaleta leitzarra nahiz Uxue Oses oñatiarra moduko aurkari gogor bi 22 eta 16ko markagailuagaz menperatuta.
Urrezko Ligan “presio falta” sumatuta ekin zion Arrizabalagak finalerako azken lehiari: “Nik tentsioa behar dut sarritan, eta partiduak asko eduki zuen urduritasunetik; beraz, gustura aritu nintzen frontoian, eta asko gozatu nuen”. Hasieratik, segurtasuna kantxaratu zuen aurrelariak. Min handia egin zuen bere indargune esanguratsuenetako bat baliatuz: sakeak. Markagailuak euren aldeko 9 eta 1ekoa bistaratzen zuenerako, aurrelari gernika-lumotarrak bost tanto eginak zituen sakez. Aurrelariek zeresan handia eduki zuten partiduan: hala jokaldiak errematatzerakoan, nola jokoa atzealdeko koadroetara botatzerakoan. “Bi atzelariek pisu handia izan zuten piloteodun tantoetan; geure aldetik, Bergarak itzel eutsi zuen“, azaldu du.
Partidu gogorra izan zen, fisikoa eta teknikoa. Arrizabalagak sakez egindako zortzi tantoak tarteko, argitu du aurkarien hutsegiteak sorrarazteko aukera egokia izango zela tantoak halaxe egitea: “Beroketa saioan kargutu nintzen pilota niri interesatzen zaidan legez, bizi-bizi, ateratzen zela frontisetik, eta pentsatu nuen sakeetan aukera on bat eduki ahalko genukeela”. Sake luzeak baliatuz, joko “serioa eta inteligentea” egin zuten. Markagailuak, azkenean, frontoian bizitakoa islatu besterik ez zuen egin: 22 eta 16ko garaipen argia, Arrizabalagaren eta Bergararen alde.
“Bergarak hutsik egingo ez duen konfiantza ematen dit, nik aurrean gustukoen dudan jokoa egin ahal izateko”
Aipagarria, bestalde, tuterarrak eginiko bai txapelketa, bai finalerdia: “Urte guztian oso gogor entrenatu du, eta lanaren fruituak jasotzen ari da. Kantxa barruan zein kanpoan, ederto ulertzen dugu elkar, eta hori giltzarri da norgehiagoketetan ondo antolatzeko. Gaur egun, hutsik egingo ez duen konfiantza ematen dit, nik aurrean gustukoen dudan jokoa egin ahal izateko”.
Beste finalaurrekoari dagokionez, hura ere neurketa “oso lehiatua” izan zela azpimarratu du Arrizabalagak. Miren Arraiza donostiarrak eta Enara Gaminde laukiztarrak 22 eta 15 irabazi zieten Madalen Etxegarai oñatiarrari eta Miriam Arrillaga usurbildarrari. Arraiza eta Gaminde hautagai nagusiak ziren arren, Etxegaraik eta Arrillagak “oso estu” jarri zituzten: “Zenbait akats tuntun egitera behartu zituzten faboritoek, eta beraiek hasieran uste ahal izango luketena baino finalerdi borrokatuagoa izan zen”.
“Finalean, lehen tantoetan Gaminderen kolpeei eutsiz gero, geure alde fisikoa eta defentsa lana baliatu ahalko ditugu azken tantoetan”
Jokoan sartu asmoz.
Hilaren 6ko final handiari begira, Arrizabalagak uste du hura jokotik ateratzeko saiakera egingo duela beste bikote finalistak, eta ardura Bergaragan kargatu gurako dutela: “Ziur nago pilota neure gainetik jaurtitzen saiatuko direla. Fisikoki eurak baino gehiago garela esango nuke, baina Gaminde, pilotaleku batera ateratzen denero, hautagai izan ohi da. Beraz, Gaminde dominatzaile ez agertzea bilatuko dugu, defentsa lan ona eginez eta beraien akatsak bilatuz”. Alde horretatik, partiduaren hasiera izango da zutabea: “Lehen tantoetan Gaminderen kolpeei eutsiz gero, geure alde fisikoa eta defentsa lana baliatu ahalko ditugu azken tantoetan”.
“Zortzigarren finala jokatzeak eta sei jarraian izateak badute zeresanik: zerbait ondo egin dudan seinale da”
Bestalde, Oiartzungo Madalensoro kantxari buruzko hitzak ere baditu gernika-lumotarrak. Eskuz “sekula” ez du jokatu bertan, baina pilotaleku ezaguna da beretzat. Kantxaren luzerak bai berari, bai laukiztarrari “onura” egiten diela azpimarratu du. Finalaren egunera bitartean, azken prestakuntzak egitea du buruan, “partidurik jokatu gabe”: “Entrenatzen jarraituko dut, ezer aldatu barik, baina printzipioz ez dut finala orduko beste ezer jokatuko”. Fisikoki “ederto” ikusten du bere burua, esku aldetik sendo, eta sasoi puntu “egokian”. Zenbakiek ere ez die beldurrik ematen: “Irababaziz gero, neure seigarren txapela litzateke. Zifrek ez didate buruko minik ematen. Hori bai, zortzigarren finala jokatzeak eta sei jarraian izateak badute zeresanik: zerbait ondo egin dudan seinale da”.
