Pradales: Guggenheim prestatzen?
2024/07/05ean, Eusko Jaurlaritzaren atarian (IREKIA), Lehendakariak etxebizitza ardatz estrategiko gisa proposatu zuen. Adierazi zuen etxebizitza funtsezkoa dela ongizatearen Euskadin hazteko; etxebizitza babestua eraikitzeko eskatu zuen, landako eta hiriko eremuen arteko aldea murrizteko, kohesio justu eta orekatu baterako. Jendearengandik hurbil egotea ere planteatzen zuen.
Gai hori 2024ko azaroko soziometroaren kezka-mailan bigarren postuan geratu zen, Osakidetzaren ondoren ( % 32). Gaur egun soldataren % 52 alokatzeko da eta % 57 erosteko. Eusko Jaurlaritza kezkatuta dago Etxebideren Bizkaiko zerrendak urte eta erdi igaro ondoren aparteko gorakada izan duelako. 13.577 eskaera batu zaizkie daudenei.
Lurzoruaren 6/2006 Legeak zioen etxebizitza babestua inoiz baino beharrezkoagoa dela, eta familia bakarreko etxebizitzak eta etxebizitza atxikiak saihesteko deia egiten du, hiri-eredu ez oso funtzionalak direlako.
Gautegiz Arteaga, 840 biztanlekoa (Busturialdea-Urdaibai), 2022an 97 habia eta 2025ean 173 izan dira emantzipatzeko adinean.
Eskola bizirik dago, guztiak jaio eta hezi dira eta komunitatearen parte dira. A zer nolako aberastasun soziala eta gizatiarra. 120 txalet (familia bakarrekoak eta bi familiakoak) + 22 pisu+15 atxiki dituen Plan Orokorra planteatu du. Horiek guztiak ekimen pribatuaren esku eta lurzoru publikorik lortu gabe. (Etxebizitzaren egungo kostua 500 eta 600 mila euro artean).
2024ko azaroan, Eusko Jaurlaritzaren mendeko “Euskal Autonomia Erkidegoko Lurralde Antolamendurako Batzordeak” oniritzia eman zion.
Oraindik ez daukat argi “lurralde-antolamenduko” batzordetik edo banketxeren bateko zuzendaritza-batzordetik igaro den.
Urdaibaiko zenbait udalek higiezinen enpresen esku utzi dituzte gazteak beren herrietara ekartzeko, eta Arteagak kanporatu egiten ditu.
Arteagako gazteek zergatik ezin dute babes ofizialeko 171.000 euroko etxebizitzarik izan? Zergatik dira posible Bilbon (Zorrotzaurre) babes ofizialeko etxebizitzak 141.000 eurotik aurrera eta Arteagan ez? Norentzat ari zarete herria prestatzen?
Mundu guztiari “guay” izatea gustatzen zaio oro har, denok nahiago dugu “guay” itxura eman. Desio hori eta erabaki kolektiboak hartzea gatazkan sartzen direnean sortzen da arazoa. Jokabide politikoek eta formulazioek huts egiten digute.
Berdin zaigu nola deitzen zareten Josu, Jon, Iñigo, Imanol, Elixabete… koherentzia eta duintasuna besterik ez dizuegu eskatzen.